Rodzaje i zastosowanie hydrantów wewnętrznych

Hydranty wewnętrzne to urządzenia umieszczone na sieci wodociągowej wewnętrznej. Ich zadaniem jest pobór wody w celu gaszenia pożarów w zarodku, grupy A oraz dogaszania pogorzelisk. Hydranty wewnętrzne dzielą się na 3 typy – w zależności od średnicy węża: DN 25, DN 52 i DN 33. Ich dokładne rozmieszczenie szczegółowo regulują normy i przepisy prawa.

Hydranty wewnętrzne DN 25 stosowane są w budynkach użyteczności publicznej – szkołach, bankach, sklepach, etc. Montuje się je również w budynkach zamieszkania zbiorowego – hotelach lub internatach.

Skład hydrantu:

• Szafka hydrantowa, 
• Mosiężny lub aluminiowy zawór hydrantowy 25,
• Półsztywny wąż hydrantowy o średnicy 25 mm i długości 20 lub 30 m,
• Prądownica hydrantowa DN 25 na stałe przyłączona,
• Bęben hydrantowy – zwijadło, na który nawinięty jest wąż hydrantowy. Element ten musi być w kolorze czerwonym.
• Znak „hydrant wewnętrzny”.
• Hydranty wewnętrzne DN 52 stosowane są w budynkach magazynowych i produkcyjnych. W skład każdego hydrantu wchodzą:
• Szafka hydrantowa oznakowana zgodnie z polską normą,
• Mosiężny lub aluminiowy zawór hydrantowy,
• Płasko składany wąż hydrantowy o średnicy 52 mm i długości 15 lub 20 m (dopuszczalne jest wyposażenie hydrantów tego typu w dodatkowy wąż),
• Prądownica hydrantowa DN 52 na stałe przyłączona do węża,
• Kosz, zwijadło lub kołyska, na którym umieszczony jest wąż,
• Znak „hydrant wewnętrzny”.
• Hydranty wewnętrzne DN 33 montowane są w garażach. W skład każdego hydrantu wchodzą:
• Odpowiednio oznaczona szafka hydrantowa,
• Zawór hydrantowy z redukcją skośną albo zawór kulowy 5/4,
• Półsztywny Wąż hydrantowy o średnicy 33 mm i długości 20 lub 30 m,
• Prądownica hydrantowa DN 33 na stałe podłączona do węża,
• Bęben hydrantowy – zwijadło w kolorze czerwonym, na który nawija się wąż,
• Oznaczenie „hydrant wewnętrzny”.
  
  

Rozmieszczenie hydrantów wewnętrznych

Niezależnie od tego, z jakim typem hydrantu wewnętrznego mamy do czynienia, urządzenie umieszcza się przy drogach komunikacji ogólnej – przy wejściach do budynków i na poddasze, na korytarzach, w przejściach i przy wyjściach ewakuacyjnych. Hydranty muszą ponadto znajdować się na każdej kondygnacji, a ich zasięg powinien obejmować całą powierzchnię budynku. Ważne jest również zapewnienie tak dużej powierzchni przed hydrantem, by swobodnie dało się rozwinąć wąż. Przeglądy i konserwacja hydrantów powinny natomiast być przeprowadzane przynajmniej raz do roku.